Robert McLiam Wilson

Mara

Studiował literaturę angielską w Cambridge, szybko jednak porzucił naukę, aby oddać się pracy nad swą pierwszą powieścią (Ripley Bogle, 1989).

Oprócz zainteresowania czytelników przyniosła mu ona kilka nagród (Rooney Prize, Hughes Prize, Betty Trask Prize oraz Irish Book Award), sukcesem okazała się również jej adaptacja teatralna.

Jego druga książka, Manfred's Pain, była nominowana do Whitbread Award. W roku 1996 wydał Ulicę marzycieli, którą podbił najpierw Wyspy Brytyjskie, zaraz potem Amerykę i Europę.
Przełożona na wszystkie ważniejsze języki, stała się kanwą czteroodcinkowego filmu nadawanego przez BBC. W roku 1999 Ulica marzycieli została nagrodzona UNESCO/Francoise Gallimard Prize.
Autor ma w dorobku nie tylko powieści.

We współpracy z Donovanem Wylie napisał The Dispossessed, książkę poświęconą problemowi biedy w Wielkiej Brytanii, która zebrała świetne recenzje.

tak.mam dziś już dość pisania długich wywodów, więc poprzednią część skopiowałam z jakiegoś forum. a tak ode mnie to muszę powiedzieć,że Wilson jest na pewno najcudowniejszym powieściopisarzem. jak dla mnie. szczególnie uwielbiam "zaułek łgarza". za to jak opisuje w sumie poważny problem.za ironię. i za niesamowite teksty.
a na półce czeka na mnie jeszcze the dispossesed. ale to już wymaga większej woli walki ode mnie. no.więc polecam. a jak ktoś czytał to niech napisze. ;f

Flam

A jakie to jest? Blue_Light_Colorz_PDT_02

Coś możę napisz, bo tak naprawde mało można wyciągnąć z tego wprowadzenia. Tyle że podostawał dużo prestiżowych nagród.
Jak wiadomo Paulo Coelho też dostał dużo nagród, a wiadomo co zniego za łazęga Blue_Light_Colorz_PDT_06

Mara

żeby oszcędzić ci mojego bełkotu to:
"Mam dwadzieścia jeden lat, nazywam się Ripley Bogle, a zajmuję się głodowaniem, marznięciem i histerycznym łkaniem.
Mam w sobie krew irlandzką i walijską. Wybaczcie mą być może brutalną szczerość, kiedy powiem, że w tym momencie mam przesrane. Nigdy nie mogłem się zdecydować, kogo nienawidzę bardziej: Irlandczyków czy Walijczyków (choć Walijczycy zwykle wygrywają o pół łba)."

"Tatuś był ucieleśnieniem szacowności. Nie pamiętam dokładnie, jakie zajmował stanowisko - króla Anglii, Boga wszechmogącego lub kogoś w tym rodzaju - dość, że był zabójczo wielkopański."

kawałki zaułka^^. chyba nic nie trzeba dodawać. a jeśli trzeba to książki wilsona są zadziwiająco wciągające, mimo,że np. akcja zaułku łgarza obejmuje chyba tylko cztery dni . pełno w nich dosyć pokręconego humoru i sarkazmu. wilson potrafi na jednej stronie pisać kwiecistym językiem a drugą w dużej mierzę zająć językiem ..ekhm...lekko mówiąc potocznym.

Flam

akademicki bełkot przetykany łaciną podwórkową. (lubie tak) Blue_Light_Colorz_PDT_15

Jak gdzieś mi wpadnie w oko to napewno przeczytam.